Op naar huis

En voor je het weet ben je weer op weg naar huis. We zitten in een volgepakte A-380 die ons op 40.000 voet hoogte (13,5 km) weer naar het winterse Nederland brengt. Een glaasje rode wijn van Emirates maakt het feest compleet.

We hebben nog aardig wat kilometers gefietst die laatste dagen. Vanaf het strand bij Matara was het niet zover naar Galle dus daar kwamen we vroeg in de middag aan. Galle heeft.....

Terug aan de kust

We zaten een paar dagen zonder WiFi dus de vorige twee dagen zijn nu pas gepost. We zijn vanaf Ella zoveel mogelijk door de jungle richting kust gefietst. Ella lag nog aardig hoog dus we fietsten veel naar beneden in het begin. Later kwamen we nogal wat plooien tegen en moesten we nog stevig in de trappers. Bijna was ik Mariët kwijt toen ze op een kruising in volle vaart rechtdoor reed terwijl ik rechtsaf stond te wachten.  "Your lady go that way" wist iemand me te vertellen dus restte me niet veel anders dan er maar achteraan te gaan anders had ze weer kilometers terug omhoog gemoeten. En er leiden meer wegen naar Matara dus daar kwamen we wel uit.

Het junglepad wat we hadden gevonden begon als een echt weggetje, soms ......

Thee

Onze fietsen waren met de vrachttrein  naar Hatton gebracht dus de volgende ochtend vroeg met de bus naar het station.  Daar stonden ze keurig naast elkaar. Het werkt in onze ogen nog zeer ouderwets bij de spoorwegen, alles met de hand en 3 lagen carbonpapier om de vrachtbrief te maken. Maar het werkt wel. Iedere keer zijn we ook weer verbaasd hoeveel mensen emplooi vinden bij de spoorwegen.  Op de meest onooglijke stationnetjes werken meerdere mensen,  bij iedere spoorwegovergang een mannetje om de bomen open en dicht te doen en werkers langs het spoor voor wissels en.........

De bergen in

Na ons avontuur met de olifant kwamen  we aan in Rattota waar we in checkten in een 'events hall'. Dat hadden we van te voren ook niet helemaal bedacht maar de kamer was prima en beneden werden voorbereidingen getroffen voor een grote bruiloft. De 'vruchtbaarheids rijst' stond klaar en voor het bruidspaar was er een grote troon alsof ze de troonrede gingen voorlezen. 

Het was niet zo ver meer naar Kandy en via de nodige binnenweggetjes waren we er in de middag. We hadden afgesproken met Chaminda en zijn vrouw, waar we twee nachten eerder hadden geslapen. Het bleek nog een hele zoektocht door de communicatie problemen omdat ...... 

Wilde olifant

We gaan naar de bergen

We vertrokken redelijk op tijd vanuit Trincomalee nadat we de voorgaande dag een leuke dag sightseeing hadden gehad. We genoten van koffie met poffertjes in de oude Hollandse bank en reden door naar Fort Fredrick, het grote oude fort waar twee, drie eeuwen geleden Hollandse soldaten  de ingang van de prachtige natuurlijke haven verdedigden. Het is nog steeds een haven maar het fort is nu een soort hindoeïstisch tempelgebeuren en het staat vol met kraampjes met toeristenprullaria. 

Rond het noorden van Sri Lanka

Tegen half twaalf arriveren we op Schiphol. We pakken de fietsen in hun fiets pyjama, de banden half leeg en de “edele delen” van onze fietsen goed beschermd. De check in gaat vlot want het gros van de passagiers is al lang en breed ingechecked voor wij zover zijn. Dan hebben we nadat we door de veiligheidsmaatregelen zijn en onze paspoorten zijn gescand tijd voor een veel te dure bak Schipholkoffie en lopen we tussen de taxfree winkels door. Wat een handel.

De A-380 Airbus van Emirates staat ons al op te wachten. Met enkele honderden andere passagiers persen we ......

Naar huis

De reis zit er weer op. Na ruim zes weken vlieg ik vanavond naar een koud en winderig Nederland als ik de berichten mag geloven. Maar het wordt vast een warme thuiskomst en sinterklaas is in het land dus het zal allemaal goed komen.

De laatste drie dagen heb ik nog een mooie tocht door de Mekong delta gemaakt. Na de treinreis was Saigon toch wel een enorme heksenketel en dat vond ik.......

Terug naar Saigon

Nha Trang had ik gauw gezien. Een en al toeristenparadijs en om daar alleen rond te lopen is niet zoveel aan. Ik heb nog even op het strand gezeten en ben aardig bijgekleurd. De zee was uiteraard heerlijk om in te duiken. Er stond nog een stevige branding.

En nu zit ik in de trein richting Ho Chi Minh stad maar iedereen zegt gewoon Saigon. Mijn fiets moest apart vervoerd en die staat achterin de bagagewagen bij de brommertjes. Muziek schalt keihard door de wagon. Men denkt dat niemand hier enige tijd zonder lawaai kan. Ik heb ......

Taifoen

Vietnam kwam de afgelopen weken een aantal keren in het nieuws vanwege taifoens die het land en dan met name de kust teisterden. Taifoen is het in Azië gebruikelijke woord voor orkaan en de kracht is niets minder. Een kleine twee weken geleden richtte een taifoen grote schade aan en de gevolgen daarvan kon ik hier gisteren nog zien. Er werd nog zand geruimd van de wegen, bomen waren totaal afgeknapt en op een gegeven moment kon ik niet verder omdat de weg was weggeslagen. Een paar huisjes waren dakloos geworden en de bewoners. ...

Richting kust

De HCM trail was eigenlijk een verzameling van routes van Noord naar Zuid. Destijds allemaal bijna onbegaanbare paden door dicht oerwoud. Deels ook door het buurland Laos. Hier werd tijdens de oorlog het beruchte Agent Orange uitgestrooid door de Amerikanen om de bladeren van de bomen te doen vallen om zo de vijand beter te kunnen ontdekken. Het gif schijnt nog steeds in het milieu te zitten. Nu zijn de oerwouden grotendeels gekapt om plaats te maken voor landbouw ......

Koffie en Ho Chi Minh

De smalle Cambodjaanse 'snelweg' eindigt bij de grens. Vlot en vriendelijk word ik uit gestempeld bij een eenvoudig grenskantoortje. Iets verderop gaat de tweebaansweg over in zesbaans en torent de protserige Vietnamese grenspost boven het landschap uit. Ook hier snel en efficiënt, er is bijna geen verkeer. Ik ben weer in Vietnam en hoop een slaapplek te kunnen vinden want anders moet ik nog 70 kilometer verder.

De Ho Chi Minh trail loopt van Noord naar Zuid. Nadat ik net over de grens een plekje had gevonden om te slapen probeerde ik de volgende morgen een route die niet over de grote snelweg zou gaan. Ik koos voor weg nummer 14 die ruwweg de HCM trail .....

Na een lange fietsdag

Achter me valt het water van de Kahchangwaterval met donderend geraas naar beneden maar het geluid wordt helaas nog overstemd door het denderend geluid van een Cambodjaanse ghettoblaster of autoradio. Cambodjanen zijn altijd erg vriendelijk en lijken  op het platteland soms wat bescheiden terughoudend maar op het gebied van lawaai maken kunnen ze er wat van. Zoals in hotelletjes waar ik af en toe verblijf, waar de televisie keihard aan staat terwijl er vaak geen  mens naar kijkt of luide discussies worden gevoerd. Het harde staccato van Khmer, de taal van Cambodja,  lijkt op slaande ruzie.......

Het avondmaal

Het is half tien. Ik heb er bijna 60 kilometer op zitten want ik ben vroeg vertrokken.  's Morgens is de wereld op zijn mooist hier en 's avonds is er in de dorpjes waar ik overnacht niet veel te beleven. Dus vroeg naar bed.

Maden

Alleen op pad

Op dit moment maak ik een fietsreis door Cambodja en  Vietnam.  Na het leiden van een groepsreis kon ik er mooi nog wat weken aan vast plakken en zo ontsnap ik aan de koude november maand in Nederland.