Nieuwe avonturen

06-12-2014

Sorry dat jullie een tijdje niets van me gehoord hebben. De tijd vliegt voorbij hier. Ik ben in vijf dagen van Noetzie (bij Knysna) naar Port Elizabeth gefietst. Het hadden er eigenlijk vier zullen zijn maar afgelopen woensdag was het zulk prutweer dat ik besloot een extra dagje rust te houden in Jeffreys Bay.

Julia bracht me met de grote Landrover naar de grote weg richting PE. Dat scheelde me een flinke klim over onmogelijk scherpe en glibberige steentjes die de steile weg omhoog vormen vanuit Noetzie. Het is weer even wennen terug op de fiets. De brede N1 is ook niet de meest inspirerende weg om langs te fietsen hoewel het deze zondagmorgen vrij rustig was. Gelukkig kon ik op een gegeven moment een zijweg pakken voor ik het wist kwam ik uit bij een schitterende backpackers locatie: Wild Spirit. Een paradijs waar ik mijn tentje op mocht zetten. Na een bad onder de koude waterval voelde ik al snel geen vermoeidheid meer. Het paradijs zat vol jongeren die ook op reis zijn maar wel op een heel andere manier dan ik gewend ben. De meesten gaan met de Baz bus of met een huurauto al hoppend van highlight naar highlight. Een skydive hier, een bungyjump daar en ondertussen nog even met een quad door de natuur scheuren. Alles is van tevoren gepland, het gaat op schema. Tussendoor lekker chillen. Ze vinden het reuzespannend wat ik aan het doen ben maar zouden er zelf niet aan moeten denken. Prima jonge mensen verder, heel gezellig en sociaal. Maar het verschil is wel groot. Daarom trek ik snel weer verder.

Over de route zelf is niet zoveel te vertellen. Een mooi gebied, hier en daar fiets ik dicht langs de kust. De drukke N1 kan ik gelukkig behoorlijk goed ontwijken. Ik realiseer me af en toe heel goed dat fietsen hier niet te vergelijken is met vorig jaar West Afrika. Het gebied blijft vrij Europees aan doen met hier en daar boerderijen in het heuvelachtige landschap. Ik kan dan helaas ook geen spannende verhalen opdissen of het moest al zijn dat een lokale camping bazin me trachtte te bekeren. 's Avonds nodigde ze me erg vriendelijk uit voor een kopje koffie en dat ging er wel in maar na enige tijd begon ze steeds fanatieker over haar geloof en bekering op me in te praten en ik kon er geen speld tussen krijgen. Het is haar overigens niet gelukt.

Ik was op weg naar Bernard in Port Elizabeth. Hij is een vriend van Jonathan waar ik vorig jaar een tijdje mee opgetrokken heb in West Afrika. Hij op zijn KTM motor, ik op de fiets. Jonathan is doorgereden en ondertussen dwars door o.a. Nigeria, Kameroen en de Kongo's in Zuid Afrika aangekomen. Hij heeft er ruim 30.000 km op zitten vanuit Engeland. Jammer dat ik hem hier niet tref, hij is vanwege zijn visum naar Namibie vertrokken en daar is het frame van zijn motor gebroken. Dus nu maar kijken hoe het verder moet.

Ook hier in Port Elizabeth is het weer goed toeven. Hij had op mijn site gelezen dat een koud biertje er wel in ging dus dat stond klaar. Bernard is een fanatie fietser en fietst op racefietsen en MTB's. Daarnaast heeft hij diverse motoren waaronder een Harley uit de tweede wereldoorlog. Hij traint voor de Iron Man die binnenkort in Port Elizabeth wordt gehouden. Die bestaat uit 3,6 km zwemmen gevolgd door 180 km fietsen en daarna nog een marathon lopen. De snelsten doen er zo'n 8 1/2 uur over, hij doet het in ruim 11 uren. Een geweldige prestatie lijkt mij. Vanmiddag hebben we even bij het strand gekeken waar druk getraind wordt. Van de ca 2000 deelnemers komen er oneveer 400 uit Port Elizabeth, een kleine 500 uit de rest van de wereld en de anderen uit alle delen van Zuid Afrika.

Oorspronkelijk was mijn plan om langs de kust te blijven fietsen naar East London om vandaar een bus naar Durban te nemen. Dit om het stuk door de Transkei niet te hoeven fietsen. De bevolking wordt daar helaas vaak als zeer onvriendelijk ervaren, er wordt met stenen gegooid en er vinden af en toe berovingen plaats. Ik weet niet of dat ook voor fietsers geldt, daar zal ik dus ook niet achter komen.

Maar op advies van Bernard heb ik mijn plannen iets bijgesteld en ga ik proberen door Lesotho te fietsen. Het moet daar geweldig mooi zijn en wat ik zag op foto's van en wat ik van hem hoorde lijkt het me absoluut het proberen waard. Het wordt een zware tocht over slechte wegen en hoog door de bergen maar dan heb ik tenminste weer wat avontuur om over te schrijven en dat is voor jullie ook leuker.

Het is nu zaterdag. Sinterklaas is weer op weg naar Spanje. Wij hebben vanochtend even een ritje langs de schitterende kust gedaan. Prachtig duinlandschap, stranden, rotsen en de branding spat hoog op. Je kunt bijna zeggen dat het net zo mooi als Terschelling is, misschien nog wel mooier. Een strakke zuidoostelijk zeewind blaast frisse lucht de stad in. Mooi wonen hier.


« Terug