Op de fiets door Laos

10-01-2013

Laos is weer een hele nieuwe ervaring. Ik ben er 10 jaar geleden ooit geweest maar toen reisde ik per bus door het land. Het is overigens wel het land waar ik mijn passie voor het fietsen door vreemde oorden heb ontdekt. Ik huurde destijds een fietsje en reed er mee naar een waterval, ergens bij Luang Prabang. Alle andere rugzakkers zaten suf in een busje. Ik had onderweg mijn avontuur en had spijt dat ik geen bagage mee kon nemen en verder op de fiets het land in kon trekken. Nu kan dat dus wel.


Er is hier overigens wel het een en ander veranderd in tien jaar tijd. De boot vanaf de grens naar Pakbeng was nu een luxe boot met zachte stoelen in tegenstelling tot voorheen de houten bankjes waar je het zes of zeven uur op uit moest houden. Ook Pakbeng zelf, wat ik me herinnerde als een verzameling krotten waar je in een klein krakkemikkig kamertje op een houten brits kon slapen, was behoorlijk gerenoveerd. Je kon kiezen uit een keur aan guesthouses en restaurantjes.


Fietsen door Laos geeft een prima gevoel. De wegen zijn tegenwoordig behoorlijk goed. Veel nieuwe wegen zijn gebouwd door de Chinezen, die daarmee voor zichzelf goede aan- en doorvoer routes creeeren om handel te kunnen drijven. Er wordt momenteel gewerkt aan een route dwars door Laos naar Thailand. Het land wordt overspoeld door wat wij zouden omschrijven als 'goedkope Chinese rommel' maar voor hier zijn het luxe artikelen. 


In Oudomxai, een klein stadje en knooppunt van wegen, is geen moer te beleven maar er is wel een heel lekker restaurantje. Daar kwamen we terecht en het wordt gerund door een vrouw die niet alleen zelf kookt maar ook bedient en afrekent. Met recht een eenmanszaak dus. De wachttijden zijn lang want ze kookt alles vers ter plekke en je moet dus wachten tot je medegasten het eten op tafel hebben staan voordat ze aan jou tafeltje komt om op te nemen wat het mag zijn. Daarna gaat ze aan de slag. Wij waren gelukkig vroeg, er was maar een stel voor ons maar de 8 gastgen die na ons kwamen hebben er waarschijnlijk nog uren gezeten.

Bij het weggaan vroeg ik haar of ze om zeven uur ook ontbijt had. Dat was geen probleem en terwijl ze de vorige avond zeker tot een uur of elf 's avonds in de keuken had gestaan, stond ze er vanochtend al weer toen ik om tien voor 7 arriveerde. Ze stond me op te wachten en ik kon mijn dag beginnen met een heerlijke volkoren pannenkoek met vers fruit.

De route van Pakbeng naar Oudomxai was redelijk vlak met hier en daar een klimmetje. De route naar PakMong was van een andere orde. Een pittige tocht over een redelijk slecht wegdek en met flinke stukken stijging. Ik dacht dat ik de grootste klim al gehad had maar even later bleek dit een misrekening. Er kwam nog een stuk van 20 kilometer klimmen tot je er bijna bij neerviel. Ik kon wel blijven fietsen dus echt steil was het niet maar de lengte van de klim was fnuikend. Onderweg was weinig te krijgen, alleen een bak soep en hier en daar wat drinken of fruit. Janna had het zwerk al zien drijven en kwam me met een busje achterop. Ze had gelijk.

images/laos_10893.jpg

We hebben even zitten twijfelen of we vandaag de laatste 112 kilometer naar Luang Prabang in een keer zouden doen. Maar we zijn er, het is gelukt. Een prachtige lange tocht over een licht glooiende weg, voor een groot deel langs de rivier de Ou en het laatste stuk langs de indrukwekkende Mekong. Nu best wel moe en we blijven lekker twee dagen of misschien wel langer plakken in Luang Prabang, de oude hoofdstad van Laos. Zo meteen een lekker koele Beer Lao aan de oever van de Mekong, een mooi plekje om de eerste week van onze gezamelijke reis te evaluaren.


« Terug