Aankomst Colombo

27-01-2012

Sri Lanka zit er bijna op. Fietsend langs de vakantiekust van Sri Lanka nader ik Colombo. Af en toe wijk ik van de snelweg af maar steeds weer keer ik noodgedwongen terug op de brede strook asfalt langs de kust. De weg is op sommige plaatsen bijna over het strand aangelegd. Er blijft dan maar een smal stukje strand over, soms zit er alleen een muurtje van stenen of stukken rots tussen het strand en de weg. Jammer dat ze op deze manier de prachtige kustlijn naar de Filistijnen hebben geholpen. Volgens mij hadden ze met gemak de weg een paar honderd meter naar het binnenland kunnen verplaatsen waardoor er veel meer ruimte was voor een breed strand en alles wat daarbij hoort. Nu komen, omdat het niet anders kan, sommige terrasjes direct op de weg uit en lopen toeristen te struinen tussen de langsgierende bussen en roetwolken uitstotende vrachtauto's. Een gemiste kans Sri Lanka.

Gelukkig dat ik nog even vroeg hoe laat er een trein naar Colombe vertrekt want ik kan het fietsend niet helemaal halen tot de luchthaven. Dat is nog een 160 kilometer hiervandaan. Maar de trein gaat helemaal niet. Er is onderhoud aan het spoor en de lijn is drie maanden gesloten. Dat is nog eens wat anders dan bij onze NS waar de kranten vol staan wanneer een trein een paar minuten vertraging heeft. Op mijn vraag hoe ik dan in Colombo kan komen krijg ik te horen dat de bus een optie is, maar dat deze geen fietsen meenemen.

Tegen de avond hoop ik in Negombo aan te komen, een stadje niet te ver van het vliegveld. Zondag in alle vroegte, of beter gezegd midden in de nacht, vertrekt mijn vlucht naar Bangkok. In Bangkok moet ik het visum zien te regelen voor Myanmar, het vroegere Birma, waar ik voor de reisorganisatie Dimsum een reis ga begeleiden naar de bergvolkeren van Myanmar. Een prachtige reis die voor een deel plekken aandoet waar ik vorig jaar gefietst heb en voor een ander deel plekken waar ik nog nooit geweest ben, waaronder een aantal 'gesloten' gebieden waar je als individuele toerist ook niet in kunt komen. Het is interessant om voor Dimsum te werken omdat ze bijzondere reizen aanbieden in gebieden waar weinig andere reisorganisaties komen. Wie er meer van wil weten kan klikken op www.dim-sum.nl .

Verder moet ik in Bangkok een plekje zoeken om mijn fiets te laten repareren en een paar weken te kunnen opslaan omdat de fiets niet mee naar Myanmar gaat. Dat is alleen maar onhandig gedoe. Omdat ik dan niet meer fiets en omdat het internet verkeer in Myanmar nog altijd op een zeer laag pitje staat, zal het de komende weken dus wat rustiger zijn op deze site. Maar ik probeer iedereen op de hoogte te houden.


« Terug