Garstman Rijst

20-03-2012

LoesNiek en Paulien met Sterre en Loes zouden vrijdagmorgen om 8 uur het station van Chang Mai binnen komen rijden. Dus ik was er tegen die tijd en inderdaad, daar kwam de trein maar al wie er in zat, geen Niek en Paulien, nog de kinderen. Het was de trein van enkele uren eerder en hun trein had drie uren vertraging. Later bleken er op het traject drie brommers onder de trein gekomen te zijn, ernstig genoeg maar hier een normaal fenomeen waar niemand zicht bijzonder druk om maakt. Behalve waarschijnlijk de naaste familie. 

 

Sterre

Geweldig leuk was het enthousiasme waarmee Sterre en Loes de trein uit kwamen. Ze hadden overigens lekker geslapen in de hobbelende nachttrein en waren fris en vol energie. Niek en Paulien hadden minder geslapen maar waren ook enthousiast dus dat was een geweldig leuk weerzien. Een half jaar van tevoren afgesproken dat we elkaar misschien daar en daar zouden kunnen ontmoeten en ineens is het zover en het leuke is dat het al heel snel de gewoonste zaak van de wereld lijkt. 

Chang Mai is een prima stad voor een paar dagen 'vakantie'. Reizen met kinderen is uiteraard een totaal ander fenomeen dan reizen op de fiets. Het is prachtig om te zien hoe zulke jonge kinderen, bijna 3 en bijna 5 zich redden in zo'n totaal andere wereld, vriendjes en vriendinnetjes maken, op hun beste Engels met andere mensen communiceren of contact maken met Thaise kindjes, terwijl ze wederzijds niets van elkaar kunnen verstaan maar elkaar blijkbaar toch wel begrijpen. 

Garstman ontbijt

Er kwam de laatste dagen weinig van terecht om nog aan mijn site te werken. In Chang Mai omdat het gezellig was en er weinig tijd over bleef en daarna had ik een paar dagen geen internet. Verder mag het duidelijk zijn dat reizen met kinderen misschien wel vermoeiender is dan reizen per fiets. Maar we hadden heerlijke dagen, lekker slenteren over de markt, lekkere hapjes uitproberen, gezellig uit eten en samen ontbijten en uiteraard moest ik er aan geloven, zwemmen in het zwembad want Sterre 'kon al zonder bandjes' dus dat moest getoond worden. 

Hoogtepunt voor de kids was natuurlijk een bezoek aan de dierentuin, de grote zoo van Chang Mai. Met gemak kon het lijstje van 'geziene dieren' door de kinderen aangevuld worden want hier loopt een hoop wild rond. En je kunt ze bijna aaien. En uiteraard moesten we even van het nachtleven proeven dus terwijl de ene op de kinderen paste, kon ik met de andere op stap. En uiteraard heb ik nog een avondje opgepast zodat Niek en Paulien eindelijk ook even samen op stap konden. Voor mij een lekker moment om even uit te rusten, de kinderen sliepen gelijk als rozen.

Chang Mai Zoo

Aan alle goede dingen komt weer een einde en ik vetrok een paar dagen geleden uit Chang Mai. Afscheid genomen van Niek, Paulien, Sterre en Loes. Maar we zien elkaar de laatste een of twee dagen in Bangkok nog. Ik moet nog een stukje fietsen. Maar eerst langs de fietsenmaker. Er zit ruimte op de trapper en dat hebben we in Bangkok al geprobeerd om het weg te krijgen maar dat heeft niet geholpen. Ik was er om 08.15 en dacht met een kwartiertje wel klaar te zijn maar dat werd niks. Het kon niet makkelijk vewrholpen worden dus het trapgedeelte moest helemaal uitelkaar. Er zat weer een hoop zand in wat het kraken veroorzaakte. Er bleek een ringetje te missen maar dat was niet op voorraad dus het moest speciaal gemaakt worden. Tegen enen en met een vette rekening van zeven euro :-) was het euvel verholpen, zij het niet voor lang want na een kilometer of tien was het weer terug. Erg irritant, vooral omdat er verder niks te vinden was. Ik zal er mee moeten leren leven. 

Omdat het al zo laat was toen ik vertrok kwam ik uiteraard niet zover als verwacht. En het is heuvelachtig terrein, het is warm en de lucht is weer vol rook dus dat houdt ook niet over. Het zal een dagje later Chang Rai worden want ik ga niet langs de snelweg maar kies voor de 'groene' binnenwegen. Gelukkig vond ik tegen schemer, op de valreep nog een hele mooie plek om te slapen. Ik werd verwelkomd met een ijskoud biertje en dat was een feest voor mijn dorstige keel. Tijdens het eten werd ik uitgenodigd door een paar mensen die onderweg waren. Een van de dames wilde perse met me trouwen. Ze had drie zonen en een ervan zat er bij. Ik heb het niet gedaan, dus morgen fiets ik gewoon weer verder. 


« Terug