We fietsen het binnenland in en vinden onze weg over prachtige binnenweggetjes vaak toegezwaaid of nagestaard door de vriendelijke mensen hier. Soms knap asfalt maar vaak zijn het stoffige zandpaden vol kuilen. Ik ben dat wel aardig gewend maar Mariët laat zich niet kennen en volgt dapper. Stoere meid. We eten hier en daar in kleine winkeltjes of cafeetjes en vullen regelmatig water bij. Dorst hebben we zeker.
Eindelijk aangekomen in het stadje waar we wilden overnachten was het guesthouse niet te vinden. Op de plek aar het had moeten zijn volgens onze kaart was een winkel en gelukkig was de winkelier ons goed ter wille. Hij tekende de route voor ons uit maar het was buiten het dorp en redelijk ver van wat we hadden gedacht. Maar plotseling dook het bordje Sunrise Garden, de naam van het guesthouse voor ons op. We klopten aan bij het dichtstbijzijnde huis en met gebroken Engels en handen en voeten kwamen we er achter dat ze nog nooit van een guesthouse in die buurt hadden gehoord maar dat dat geen enkel probleem vormde. Er werd wat geregeld, we kregen thee en even later stonden we onder de douche. Ons bed werd ondertussen opgemaakt, zoonlief moest bij pa en ma in bed en dochter werd tegen bedtijd met een tuktuk naar oma gebracht.
Vader en moeder met een dochter van 18 en zoontje van 7. Wat een lieve familie. We kregen een VIP behandeling, er werd heerlijk voor ons gekookt en er waren koude biertjes gehaald. Dochter kwam thuis van college en sprak heel aardig engels dus dat maakte de communicatie wat gemakkelijker. Schuchter vertelde ze dat haar moeder haar Facebook account had opgeheven omdat ze daar teveel tijd aan besteedde en haar studie er bij inschoot. Een wereldprobleem lijkt het.
Het was een bijzondere ontmoeting die geheel onbedoeld en door toeval tot stand kwam. 's Ochtends na een nacht waarin we af en toe gewekt werden doir blaffende honden werden we uitgeleide gedaan. Ze vergezelden ons op de brommer tot Polonarruwa en overmorgen in Kandy willen ze ons nog eens opzoeken. We zullen het zien.
Vandaag reden we maar een kort fietstochtje naar Polonarruwa. Dit was de hoofdstad in de 12/13e eeuw. Er is een groot veld met tientallen ruïnes van paleizen en tempels in verschillende staat van verval. Zeker een bezoekje waard.
We overnachten in een guesthouse aan de rand van het rijstveld. Elke avond worden we lek geprikt door duizenden muskieten. Smeren met deet helpt amper want ze prikken dwars door je kleren. De enige remedie is onder het muskietennet dat boven het bed hangt te kruipen of in de rook van smeulende boombladeren gaan zitten. Maar verder is het een prima plek met duizenden kwakende kikkers en schitterende exotische vogels.
